Historia i rozwój Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji we Wrocławiu

Od 1871 roku, kiedy to powstał zakład Na Grobli, działa we Wrocławiu system wodociągów. Do roku 1952 działalność ta prowadzona była pod różnymi nazwami, a od tego momentu funkcjonuje jako MPWiK. Dnia 12 lipca 2011 roku przedsiębiorstwo to przekształcono w spółkę akcyjną należącą do gminy Wrocław.

Swoje początki Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji datuje na 1 sierpnia 1871 roku. To właśnie wtedy, uruchomiono nowoczesny jak na tamte czasy zakład produkcji wody Na Grobli. Konstrukcję wieży ciśnień, która jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych elementów tego miejsca, zaprojektował angielski inżynier z Berlina, John Moore. Poprawek do projektu dokonał miejski radca budowlany Carl Zimmermann. Pompownię umieszczono w wieży ciśnień.

Całościowy koszt budowy zakładu oraz instalacji rozprowadzającej wyniósł ponad 976 tys. talarów, co daje około 2,9 mln marek. Surowa woda była czerpana z Odry, następnie przepompowywana na filtry piaskowe, a po oczyszczeniu trafiała do zbiornika wieżowego na wysokość około 38 m. Stamtąd, rurociągiem grawitacyjnym była rozprowadzana do sieci miejskiej. Magistrat, kilka tygodni po uroczystym otwarciu zakładu, wprowadził pierwsze opłaty za dostawę wody do mieszkań.

Na początku XX wieku dane statystyczne prezentowały się następująco: długość sieci kanalizacyjnej miasta – 423 km, liczba przepompowni ścieków – 14, liczba podstacji – 2. W latach 1903-1921 nastąpiła rozbudowa systemu kanalizacji miejskiej oraz pól irygacyjnych Osobowice (1060 ha) oraz Dobrzykowice (525 ha). W 1939 roku łączna powierzchnia pól irygacyjnych we Wrocławiu wynosiła 1716 ha.

Pod koniec II wojny światowej system wodociągowo-kanalizacyjny miasta został znacząco zniszczony. Sieć wodociągowa została uszkodzona w około 3000 miejscach, a kanalizacyjna w 700. Pierwsza dostawa wody do miasta miała miejsce już 15 maja 1945 roku, a pełne zaspokojenie potrzeb miasta w wodę uzyskano dopiero w 1949 roku.

W latach 50. XX wieku zaczęły pojawiać się problemy z zaopatrzeniem we wodę, które były wynikiem głębokiej degradacji środowiska. W 1967 roku oddano do użytku pierwszą w Polsce stację fluorkowania wody, a rok 1969 przyniósł kolejny kryzys związany z dostępnością wody dla mieszkańców miasta. Podjęto wtedy decyzję o budowie systemu przerzutowego wody z Nysy Kłodzkiej do Oławy.

W 1970 roku sieć wodociągowa liczyła już 940 km, ale nadal występował niedobór wody, przez co konieczne stało się zwiększanie wydajności i budowa nowego zakładu produkcji wody – Zakładu Uzdatniania Wody Mokry Dwór, który oddano do użytku w 1982 roku.

W 1997 roku powódź uszkodziła zarówno sieć wodociągową, jak i kanalizacyjną. Straty MPWiK zostały oszacowane na 46,6 mln zł. Wrocław był pozbawiony wody przez ponad dwa tygodnie. Dzięki pomocy udzielonej przez różne strony, udało się przywrócić pełną zdolność technologiczną obu zakładów uzdatniania i oczyszczalni ścieków w ciągu pół roku.

W 2001 roku rozpoczęła działalność przepompownia ścieków Nowy Port, a w 2005 roku uruchomione zostały filtry węglowe w Zakładzie Uzdatniania Wody Mokry Dwór. Zmodernizowana Wrocławska Oczyszczalnia Ścieków „Janówek” została oddana do użytku 14 września 2012 roku.