Wrocławskie Wzgórze Partyzantów zmieni nazwę na Bastion Sakwowy

Wrocławskie Wzgórze Partyzantów ma przestać istnieć jako nazwa geograficzna. Planuje się je przemianować na Bastion Sakwowy. Decyzja w tej sprawie ma zostać podjęta przez radnych miasta Wrocławia w nadchodzący czwartek. Oczekuje się, że nowa nazwa zacznie obowiązywać oficjalnie od listopada.

Przed podjęciem decyzji, sprawa zmiany nazwy była teoretycznie poddana konsultacjom społecznym. Jednakże, urzędnicy ogłosili, że decyzja została już podjęta jeszcze przed rozpoczęciem konsultacji. Urzędnicy tłumaczyli swoje działania niewiadomą tożsamością „partyzantów”, do których nawiązuje obecna nazwa wzgórza.

Jak wyjaśnił Michał Guz z biura prasowego urzędu miasta już w czerwcu, decyzję o zmianie nazwy podjęto aby przywrócić wzgórzu historycznie uzasadnione określenie. Ratusz organizował konsultacje społeczne we wrześniu, aby udokumentować poparcie społeczności dla takiej zmiany, jednak wyniki tych konsultacji nie były wiążące dla władz miasta.

Mimo to, ostateczna decyzja w sprawie zmiany nazwy Wzgórza nie leży w gestii urzędników ani prezydenta miasta. To radni mają prawo do dokonywania takich zmian, dlatego Prezydent Jacek Sutryk złożył wniosek o podjęcie uchwały w tej sprawie do rady miejskiej. Zgodnie z projektem uchwały, Wzgórze Partyzantów ma zostać przemianowane na Bastion Sakwowy.

Aktualna nazwa, Wzgórze Partyzantów, jest używana od 1948 roku. Jednak w najstarszej księdze rachunkowej miasta, napisanej przez Henricusa Paupera w 1316 roku, miejsce to jest określane jako Wzgórze Sakwowe. Ta nazwa pochodziła od warsztatów kaletniczych, które istniały na tym terenie w średniowieczu. Później, na prowadzącą przy wzgórzu ulicę przeniesiono tę samą nazwę. W XVI wieku, naturalne wzgórze zostało przekształcone w bastion, który stał się znanym jako Bastion Sakwowy.

Bastion to element umocnień stosowany w dawnej architekturze obronnej, budowany na narożnikach twierdzy. Po otwarciu belwederu z wieżą na szczycie wzniesienia w 1867 roku, przemianowano je na Wzgórze Liebicha. Nazwa ta została przyjęta, aby uczcić pamięć brata fundatora, kupca Adolfa Liebicha, Gustava. Do 1945 roku nazwy Liebichshöhe i Taschenbastion były używane równolegle. Po II wojnie światowej nazwa ulicy Sakwowej nie została przywrócona, a jej patronem został ksiądz Piotr Skarga. Wzgórzu nadano nową nazwę, która odnosiła się do niezidentyfikowanych partyzantów.